Ook in rijke gemeenten woningoverschot

In de rijkere gemeenten van Nederland voltrekt zich een bijzondere vorm van demografische krimp. Dat de woningen er gemiddeld duurder zijn dan in omliggende gemeenten heeft twee gevolgen. Allereerst is het moeilijker om jongeren vast te houden (woningen zijn te duur). De woningen worden daarentegen wél gekocht door oudere gezinnen waarvan de kinderen reeds of bijna uit huis zijn. Deze uitstroom van jongeren en instroom van ouderen draagt bij aan vergrijzing. Veel gemeenten kennen dan ook een zeer hoge grijze druk.

Verpaupering door rijkdom
Tot recent kon de instroom van nieuwe gezinnen de afname van de bevolking door sterfte nog bijbenen. De rijkere gemeenten zijn immers zeer gewilde plaatsen om te wonen. Inmiddels is de vergrijzing in veel gemeenten echter zo ver gevorderd dat de bevolking afneemt. Het gevolg: incourante, dure, veelal vrijstaande woningen komen in toenemende mate op de markt, terwijl er niet of nauwelijks belangstelling voor is. Hierdoor neemt de voorverkoop beschikbare woningvoorraad (BEVO) voor een aantal gemeenten inmiddels onrustbarende vormen aan. Een BEVO van rond de 10% is voor deze gemeenten geen uitzondering. Dit fenomeen staat bekend als type II-krimp (verpaupering door rijkdom) en komt in zo’n 40 tot 50 gemeenten door het hele land voor. Het fenomeen is dus niet beperkt tot de traditionele krimp- en anticipeerregio’s.

De oplossing: nieuwe woonvormen?
Invisor werkt met partners aan oplossingen voor deze problematiek. Zo bekijken we of het rendeert om dit soort woningen op te kopen en te transformeren naar woonvormen waar wél behoefte aan is. Met name woningen met veel omliggende grond bieden perspectief voor rendabele transformatie naar wooneenheden voor jongeren, dan wel naar ouderhuisvesting met zorg.

Geplaatst in Uncategorized.